kupa.

liczę na to, że wszystko się kiedyś ułoży, że znajdę sens w życiu, przestanę się gubić na każdym zakręcie, a kroku będzie dotrzymywał mi ktoś, dzięki komu moje życie znowu nabierze kolorów. chcę znowu być wolna, czuć, że żyję jak wtedy - w gimnazjum, podobno najgorszym okresie mojego życia pod wieloma względami, ale nie pod jednym. chcę umieć na nowo się uśmiechać, chcę mieć dla kogo (<3), chcę czuć, że wszystko jest na swoim miejscu. chcę nirwany, która da mi spełnienie. chcę cieszyć się każdą chwilą, a nie zastanawiać się co będzie dalej. chcę żyć beztrosko, tak jak teraz, ale czuć się przy tym bezpiecznie i co najważniejsze czuć, że żyję. coraz częściej brakuje mi tego dawnego uśmiechu, pozytywizmu, który inspirował mnie nawet w szarych, ponurych dniach. czuję, że robię się zgorzkniała, że nie jest tak jak być powinno, ale nie mam pojęcia co zrobić, żeby było okej.
nie wiem czy po tym, co tu napiszę będzie mi lepiej, ale szczerze chciałabym. sama sobie wmawiam, że jest dobrze, chociaż wiem, że tak nie jest. jedna osoba. jedna, jedyna osoba, która będzie mnie rozumiała. no czy dużo oczekuję? co mi z ludzi, którzy pucują tylko swoje dupy, a srają na innych? co mi ze znajomości z kimś, kto mimo moich szczerych chęci próbuje mi pokazać, jaki to jest zajebisty, nieważne, że wcześniej z mojej inicjatywy mógł się tak czuć. fajnie, spoko. tylko mnie takie coś nie kręci. po co komu znajomość z za przeproszeniem kurwiskiem? wywalone i to też. tyle spraw mam w poważaniu, to i jeszcze jedna nie zaszkodzi. trzeba się wziąć za wos, jutro praca klasowa.. dobrze, że chociaż gegrę mam ogarniętą..

chcę żyć, chcę się śmiać, chcę KOCHAĆ!

Pamiętaj nie zmieniaj się dla niego. Nie udawaj kogoś kim nie jesteś  Jeżeli on nie pokocha ciebie, twoich wad, to nie jest dla Ciebie, nie jest Ciebie wart. Proste. Bądź taka jaka jesteś. A jesteś niezwykła, musisz tylko w to uwierzyć. Trafisz na pewno na kogo kto pokocha cię w 100%. I będziesz dla niego ideałem, jedynym sensem życia.