sialalalsss.

chyba nie mam sił na nic :c kurde, po 5 lekcji myślałam, że padnę... no ale nic. 

patrzę na zastępstwa i widzę, że mam z moją najukochańszą Panią od majcy </3 no ale może nie przesadzajmy z tą czułością, hahaha :D

chciałam się jutro źle poczuć, ale już mi się chyba nie chce. ciekawe czy to za sprawą koleżanki, która wrzuciła gotowca na fejsa :D

dzięki Ci Boże, za fejsbuka i skanery :D

oczy mnie bolą, jak zawsze coś, no bo jak byłoby to inaczej? : o zaraz idę się wykąpać i spać, bo padam na ryj ; o

słabo mi się dzisiaj spało. wszystko słyszałam, i wstałam niewyspana. ogarnęłam się do szkoły, bo miałam dyżur, a tu suprajsik: sprawdzian z historii ;3

uczyłam się, ale pozapominałam >.< połowa spierdoliła pod pretekstem niewiedzy, pani im usprawiedliwiła, okeeej :D

ale przysięgam, że jak z tego sprawdzianu dostanę mniej niż 3, kolega, który darł japę na całą klasę może pożegnać się z dziewczyną ;]

tak, jestem zimną suką. ale kurwa, to jest już totalny egoizm i bezczelność. człowiek ledwo pamięta fragmenty zdarzeń za czasów Zygmunta Augusta, ledwie składa strzępki wiadomości o Kalwinie, a tu jeszcze skurwiel będzie zagłuszał własne myśli.

tak, jakby wszystkich dookoła interesowało jego życie i to ile ściąg pochował w skarpetkach...

nie po to siedziałam 4 godziny przy książkach, pozdro.

matko, już nie mogę patrzeć na tych marnujących się nauczycieli. facetka gada o zarządzaniu z takim przejęciem, jakby to nie wiadomo co było, a klasa z równym zażenowaniem i znudzeniem ją olewa.

lubię takie lekcje, ale zdecydowanie szkoda mi nauczycieli i ich biednych krtani, które mogliby przeznaczyć do innego celu c:

miałam poczekać na Miśka na gadu, ale chyba mu dzisiaj odpuszczę, zanim się ogarnę Rocco pójdzie spać, więc ja też. :D

kolega organizuje 18, mówiłam już mamie. ciekawe co z tego wyjdzie :D

no to tego, popierdoliłabym jeszcze, ale nie dzisiaj. idę :*.

Wspomnienia budują samą mnie. Każde jest ważne, nawet te które zrujnowały nam jakiś okres w życiu. Żyjemy nimi, bo przecież pamięta się to co sprawiło uśmiech na naszej twarzy. Być może bolą bardziej niż wbijany w serce nóż, ale bez nich nic nie będzie takie same. My będziemy zupełnie kimś innym.